| Article | : | Je kent het allemaal wel, de dag of het weekend van de danswedstrijd, eigenlijk een heel vreemd weekend, waar je al tijden naar toe heb geleefd. Het begint allemaal bij ons de avond van te voren, de krullen gaan erin, de eerste laag zelfbruiner wordt op gedaan, en er wordt gecheckt of alle kleding er perfect uit ziet voor de volgende ochtend, bij de regionale wedstrijden is het niet zo'n ramp want daar zitten we in de 2e klasse, maar nationale wedstrijden (Die al vaak zover uit "het oosten" liggen!) moet je er s'ochtends erg vroeg uit. Dan begint het getetter, langzaam voel je de zenuwen in je buik beginnen, je staat onder douche en je vraagt je af hoe het vandaag zal gaan. Je neemt je kleding mee en make-up, accesoires alle pruttel. En dan met de auto op naar de wedstrijd, aangekomen eerst even de formele verpichtingen afhandelen, en daarna jezelf klaar maken. Waarbij ik persoonlijk altijd veeeeel te lang bezig blijf, met alles. Dan begint het toch wel echt, even indansen, en ja dan begint het te komen he?! Iedereen wordt verzocht naar de kant te gaan, en op dat moment gaan de handjes klam worden ;-)! En ja hoor, wachten tot dat je op wordt geroepen. Bij ons als paar zijnde, vallen de zenuwen vrijwel compleet weg als de muziek begint te spelen, zoals onze trainster altijd zegt: Op de wedstrijden moet je niet meer nadenken, maar dan gewoon dansen op je maximum en wel zien hoe het gaat. En ja dan begint het allemaal...Misschien ga ik daar nog wel wat over vertellen, maar nu niet, ik moet zo weg. Waar naar toe? Dansen natuurlijk, latin vandaag waarschijnlijk! Ik ben benieuwd. Tot vanavond en anders tot morgen! Jeroen |
